Een week of wat geleden ging ik, voor het eerst in maanden, weer uit eten met een vriendin. We fietsten door de stad, de zon scheen op de gracht, de terrassen zaten vol en het geroezemoes steeg op van de werven: Utrecht op z’n aller-allermooist. Even leek het leven weer normaal. En gelukkig zijn er …
Category: personal
Dapper.
Dapper. Stoer. Het zijn de woorden die ik in de afgelopen weken het meest gehoord heb in reactie op mijn laatste blog en het artikel dat daarna verscheen. En - laat ik mezelf niet bescheidener voordoen dan ik ben - dat streelt me. Ik houd van het podium, plankenkoorts is me altijd vreemd geweest. Ik …
Wéér.
Tweede Pinksterdag, half zeven 's ochtends. Ik had mezelf toestemming gegeven de wekker niet te zetten, maar was wakker geworden van de buikpijn. Slapen was verleden tijd. De vrijdagmiddag ervoor had ik een tweede gesprek bij een consultancybedrijf. Daar waar ik vooraf heel ontspannen was en het gesprek een prettige kennismaking, kon ik nu letterlijk …
“Wil je nu medelijden of een nieuwe baan?”
Zo luidde onlangs de vraag van een recruiter. Ik was eerlijk geweest over mijn neiging teveel van mezelf te verwachten. Heel normaal, dacht ik, om naast je zwakke punten ook je valkuilen te benoemen. Niet naar zijn idee, zo bleek, want: "welke werkgever zit er nu te wachten op iemand met een burn-out risico?" Het …
Wacht maar af
Ik bungel ergens tussen hoop en vrees. Of eigenlijk slinger ik er heel hard heen en weer. “Bij jou is het altijd direct zo groots en meeslepend”, zo becommentarieerde een vriendin laatst mijn verliefdheden. Ze kan het weten: heeft er echt voldoende meegemaakt. Bij “een beetje verliefd” kan ik me dus ook helemaal niets voorstellen: …
Een meisje onderweg 